خانواده هر شخص ، بالاخص والدین وی یکی از مهمترین و با ارزش ترین دارایی های او می باشد . افراد زیادی بوده اند که به دلیل دوری از این گنجینه ها ، با وجود داشتن امکان اقامت دائم به وطنشان بازگشته و یا از سفر به کشورهای دیگر و اقامت در آن ها منصرف شده اند . در برخی مواقع بازگشت به میهن و تازه کردن دیدار با والدین تبعاتی نظیر عدم امکان بازگشت به کشور محل اقامت ( مانند کانادا به دلیل اجازه ورود یکباره ) را به همراه دارد و در مواردی نیز هزینه های سنگین مالی روی دست پناهندگان و افراد مقیم سایر کشورها می گذارد ، از این روی منطقی ترین ، بصرفه ترین و آسان ترین راه برای دیدار والدین ( برای اهالی کشور فوق ) اخذ ویزای کانادا و دعوت آن ها به این کشور می باشد . در این روش ، افرادی که تحت هر عنوانی اقامت دائم کانادا را دریافت کرده اند ، می توانند درخواست ورود والدین خود به کشور را به مراجع ذیصلاح مهاجرین داده و اجازه ورود والدین خود به مدت 1 دهه را بستانند ؛ هرچند این مدت 10 ساله به 5 دوره حداکثری 2 ساله تقسیم می شود و امکان استقرار مستمر وجود ندارد . با این نوع ویزای کانادا که به «سوپرویزا » نیز معروف می باشد ، متقاضیان از بروکراسی های رایج سفارت کانادا معاف بوده و تنها فاصله بین والدین و فرزندانشان مسافتیست که با هواپیما و اخذ بلیط آن پیموده می شود . از پیش نیاز های ویزای کانادا برای والدین می توان به گواهی سلامت آن ها که توسط آزمایشگاه های مورد تائید سفارت کانادا انجام می شود و بیمه نامه درمانی آن ها با شرکت بیمه ای بومی ، دعوت نامه از سوی فرزند یا فرزندان و مشخص نمودن تامین کننده هزینه های والدین اشاره کرد . همچنین دولت کانادا در پی یافتن دلایلی مبنی بر بازگشت والدین به کشورشان می باشند ، در نتیجه ارائه دلایلی محکمه پسند و مستدل سبب می شود تا افسر مهاجرت سختگیری کمتری روی پرونده داشته باشد . از دیگر موارد مورد بررسی توسط افسر مهاجرت که در واقع آخرین سنگر مانع شما برای ورود به خاک کاناداست می توان به موارد ذیل اشاره کرد :
هدف والدین از سفر ، انگیزه های بازگشت به وطن ( که وجود املاک نیازمند رسیدگی ، دیدار سایر فرزندان و نوه های مقیم ایران ، عدم داشتن مرخصی کاری و یا مدیریت مجموعه تحت نظارت ، وابستگی به محیط و فضای ایران ، عدم سازگاری با کشور کانادا در بلند مدت و … از قانع کننده ترین این دلایل می باشد ) ، ثبات و وضعیت سیاسی کشور ، میزان درآمد میزبان ( که بدیهیست در صورت نداشتن شرایطی مطلوب توسط وی ، دولت کانادا از پذیرفتن والدین وی معذور است ) و یا داشتن استطاعت مالی خود والدین .
از دیگر عوامل حائز اهمیت که به نحوی یکی از محرک های دولت کانادا برای وضع قوانین فوق بوده است ، تولد کودکان مهاجرین می باشد . از آنجایی که افراد متولد شده در کانادا شهروندان این کشور بوده و به چشم یک تابع ( فرد بومی ) به آن ها نگاه می شود و نه مقیم ( فرد خارجی ) ، دیدار پدر بزرگ و مادر بزرگ می توان تاثیر بسزایی در روحیه آن ها گذاشته این اثر مثبت بهایی جز اعطای ویزای کانادا برای والدین ندارد .
